Mijn naam is Heike. Ik heb het grafisch lyceum gedaan in Eindhoven. Na mijn opleiding heb ik een tijdje gewerkt voor een reclame bureau/grafisch burau. Nu werk ik alweer een poosje op Ruitersportcentrum De Nieuwe Ark. Verder ben ik veel op Bokt te vinden. Dat is een site die ik samen met mijn goede vriend Bart heb opgezet. Een grote site, die erg veel werk en tijd kost. Maar wat ik met plezier doe.

Hoe het begon:
Op de manege waren een boel paarden die geen eigen stalbordje hadden. Ik ben toen naambordjes gaan maken voor de paarden van stal. Dat werd zo goed ontvangen dat mensen me vroegen ook een bordje voor hen te maken. Zo ben ik begonnen met het schilderen van naambordjes. Eerst via www.welshcob.nl (Een andere site van me) en dan nu een eigen site voor de naambordjes.

Naast het schilderen van naambordjes maak ik ook schilderijtjes voor kinderkamers. En eens in de zoveel tijd ook een schilderij op doek of canvas board. Deze zijn over het algemeen ook te koop. Er is een schilderij dat ik niet vlug zou verkopen. Het was mijn eerste schilderij op zo'n groot doek.


Olieverf op doek. 80x120cm

Wil je graag contact met me opnemen. Mail me dan even.

Mijn dieren.
Op dit moment heb ik 1 paard. Een stoere welsh cob van ongeveer 1.54m. Zijn naam is Karan.


Dreams that once were longed for,
Are now all coming true.
The love I once thought was gone,
I have now and forever in you.

Julius.

Julius was mijn maatje, mijn beste vriend. Mijn metgezel. We waren twee handen op een buik. Maar helaas moest ik hem, heel plotseling, op 4 dec 2000 in laten slapen. Hij was pas zeven jaar oud. We zitten nu in 2006 en ik denk nog heel veel aan hem. Ik mis hem nog haast dagelijks. Ze zeggen dat verdriet slijt, maar daar merk ik niet heel veel van. Julius was zo speciaal. Zo'n band krijg ik met niemand meer.

You looked in my eyes
When you told me goodbye
I could see the pain
That was gone afterwards

Het liedje van Paul de Leeuw. Storm en wind zong ik altijd als ik naar hem toeging.

als in een droom
ik voelde mijn hart
mijn hart dat bonkte toen ik jouw zag
en sinds die keer weet ik het zeker
ik wil je weer zien elke dag
ook al sneeuwt het

storm en wind, hagel of regen
niets houd mij tegen
'k wil weer bij jou zijn
storm en wind, snikheet of ijskoud
de langste die aanhoud wint

samen en toch zo vaak apart
je weet ik draag je bij me in mijn hart
maar zonder jouw blijft elke zomer koel
verlos me van dit lente gevoel
ook al sneeuwt het

storm en wind, hagel of regen
niets houd mij tegen
ik wil weer bij jou zijn
storm en wind, snikheet of ijskoud
de langste die aanhoud wint

als de zon loop je te stralen
ik kom je halen

storm en wind, hagel of regen
niets houd mij tegen
k wil weer bij jou zijn
storm en wind, snikheet of ijskoud

oostwester winden ik zal je vinden
mijn hart gaat door storm en wind
mijn hart gaat door storm en wind


Zijn koppie. Hier had hij nog hele lange manen

Hier kun je meer lezen over hem


Na Julius kwam mijn tweede liefde. Trefaes Barley Queen.

Een heel lief paardje wat me veel plezier heeft bezorgd. Ik heb haar gekocht toen ze twee was. Ze kwam uit het wild en kon werkelijkwaar helemaal niets. Zelfs aanrakingen was ze niet gewend. Maar ik heb haar alles geleerd. Eerst rustig aan aanrakingen. Later het poetsen en ook voetjes geven. Dat ging allemaal heel voorspoedig. Op 3,5 jarige leeftijd ben ik haar gaan inrijden.

Helaas ben ik van haar afgevallen toen ik haar aan het inrijden was. Het ging eigenlijk allemaal best goed. Totdat Barley schrok en ik mijn evenwicht verloor. Daar schrok ze zo van dat ze er vandoor ging. Ik hing half aan haar dus moest ik op een gegeven moment loslaten. Dat moment was niet echt gelukkig gekozen dus knalde ik tegen de bakrand. Ik brak mijn rug op twee plaatsen.

En hoewel het heel erg klikte tussen mij en barley, het vertrouwen in het rijden op haar was een beetje weg. Toen heb ik haar verkocht.En daar heeft ze het erg naar haar zin.

Door een onzichtbare draad
blijf ik steeds aan jou verbonden
Ik heb van jou steun en liefde ondervonden
Het is voor niemand dan ook de vraag
dat ik je nog steeds op handen draag

Inmiddels ben ik de trotse bezitter van Tackenkamp's Karan.
13 jaar, Koffievos, met een bles en twee witte achterbeentjes. Hij is ongeveer 1.54m hoog.

Als veulen.


Springen vinden we beide leuk

Thuis woont ook nog een gestoorde kat. Want gestoord dat staat vast. Zijn naam is Lukkie

Hij kan namelijk pootjes geven en hij kan apporteren. Volgens mij heeft hij een lichte identiteits crises en denkt hij dat hij een hond is. Hij heeft nog een irritante eigenschap. Hij krijgt bijna alle kastjes open. En ook de koelkast. Die moet ik dus barricaderen anders is alles op.